Jaarlijks worden in Nederland rond de 80.000 patiënten opgenomen op de Intensive Care (IC) afdeling (Stichting NICE, 2020). Overlevenden van een IC-opname kunnen nog jarenlang gezondheidsproblemen ervaren. De problemen die direct zijn toe te schrijven aan de IC-opname worden sinds 2012 beschreven met de overkoepelende term ‘Post Intensive Care Syndroom’ (PICS). PICS is gedefinieerd als nieuwe of verergerende problemen in het lichamelijke, mentale en/of cognitieve domein, ontstaan na het doormaken van een kritieke ziekte en die blijven bestaan na verblijf op een IC afdeling (Needham, 2012). Ook naasten van IC-patiënten kunnen met mentale klachten te maken krijgen: PICS-Familie (PICS-F).

De meest voorkomende fysieke klachten zijn ernstige spierzwakte en algemene deconditionering, onder meer samenhangend met langdurige immobilisatie, sedatie en beademing (Lee, 2012; Ohtake, 2018). Belangrijke mentale klachten zijn angst, depressie en posttraumatische stress (Nikayin, 2016; Parker, 2015; Rabiee, 2016). Cognitieve klachten zijn bijvoorbeeld problemen met het geheugen, aandacht, ruimtelijke waarneming en taal (Pandharipande, 2014). De prevalentie van PICS is onbekend. De cijfers in internationale publicaties lopen sterk uiteen (Pandharipande, 2014; Griffiths, 2013; Jackson, 2014; Needham, 2013; Geense, 2021).

In deze richtlijn worden aanbevelingen gedaan over:

1. De plaats van op de IC geïnitieerde interventies, gericht op het voorkomen of reduceren van PICS.
2. De mogelijke maatregelen om PICS-F bij naasten te voorkomen.
3. Welke patiënten in aanmerking komen voor IC-nazorg.
4. Het gebruik van screeningsinstrumenten voor PICS.
5. De behandeling van PICS.
6. De organisatie van IC-nazorg, met specifiek aandacht voor de coördinatie van zorg, de overdacht van klinische informatie in de keten en de informatievoorziening aan en communicatie met de patiënt en naasten.

Ga naar de richtlijn